Recht en onrecht

07 - 02 - 2018

Ik wil deze column beginnen om Ton Versnel ter herdenken. Ik ken Ton al heel lang. Natuurlijk als mens, als collega-scheidsrechter, samen in toen groep 1 gefloten, als tegenstander in de wedstrijden GSV - Drechtsteden, als medebestuurslid van de respectievelijke verenigingen, en als collega. Ik had op 22 december jl. nog een telefonisch gesprek met hem en hij vertelde mij dat hij uitbehandeld was. Ik weet wat hij ervoor gedaan heeft maar helaas, het mocht niet baten.

 

Ton rust zacht!

 

Iedere burger in Nederland wordt geacht de wet te kennen. Duidelijker kan het niet. Zo ook bij de KNVB. De wet is, samengevat, het spelregelboek: 17 regels. Kort en krachtig.

Iedere sportdeelnemer conformeert zich ook aan het tuchtrecht, als uitvloeisel van de 17 regels.

Zo ook in het wielrennen: het dopingreglement. Het seizoen wordt langzamerhand opgestart, maar er blijft één zaak hangen: Froome. Helder is het volgens mij: een fout plasje en dus zou er een schorsing moeten volgen. Komt goed net voor de echte start van het seizoen, dacht ik. Maar o wee, men is nog niet zo ver. Woorden van voorzitter van de UCI: " Froome is niet zomaar iemand, met geld, de beste advocaten etc.". Het team Sky is goed in het opwerpen van rookgordijnen. Ik had weleens willen zien als het kleine vis was geweest. Was alles al afgerond.

Zo de dopingperikelen van Rusland in aanloop naar de Olympische spelen. Het IOC is eruit, maar eigenlijk weten ze niet wat ze er mee aan moeten. Gecompliceerder kan het niet........maar uiteindelijk is er een beslissing genomen.

Dat is dus wat ik bedoel met recht en onrecht.

In ons voetbalwereldje denk men ook anders over recht en onrecht. Een elleboogstoot, life op de tv, wordt niet gezien door de dader (lees club) als een overtreding. Natuurlijk, het is de spits dus moet er geen schorsing volgen. Recht is ook hoger beroep, dat snap ik wel, maar knijpen in edele delen wordt door de heren die de Tv-beelden bekijken, niet als overtreding gezien. Its maar hoe je het bekijkt…recht en onrecht

Een heel ander onderwerp is de zaak van de mariniers bij de Punt. Volgens mij is het hier de omgekeerde wereld: de mariniers worden aangeklaagd omdat ze kapers in koelen bloede zouden hebben neergeschoten. Nu snap ik iets niet: deden de kapers niet precies hetzelfde? Dat kom ik bijna nergens tegen. Hebben we angst of zijn we bang voor klachten, strafzaken etc. Is het de omgekeerde wereld: handige advocaten, financieel gewin? Ik weet het niet.

Ook hier recht en onrecht?

De Franse scheidsrechter die natrapte, was volgens mij even" van het padje”.

Toen ik dit voor de eerste keer zag, moest ik eigenlijk wel lachen eerst, maar daarna niet meer. Ik kan er me iets bij voorstellen, wanneer in de laatste minuut van de wedstrijd

nog" erbij" wilt zijn. Dus tussen 2 spelers doorlopen, lukte net niet. Gevolg: natrappen, een

2 e gele kaart en dus rood. Hij was wel zo sportief om na afloop zijn fout toe te geven. Gelukkig is hier wel recht geschied.

We maken in een wedstrijd constant voor de een recht en voor de ander onrecht mee, weliswaar onbewust, want de ene keer fluit je wel voor een overtreding en de andere keer misschien niet. Dus is die ene partij boos en de andere weer niet. Maar wij horen dus de wet door en door te kennen, gelukkig, het zijn maar 17 regeltjes. Lastig genoeg hoor.

Dus gewoon de wedstrijd fluiten, concentratie behouden en kennis en conditie op peil houden. De spelers hebben recht op en fitte scheidsrechter.

Ben Wirken