OP ZOEK NAAR VERLOREN TIJD

04 - 11 - 2020

Dit is de titel van een lied van Frank Boeijen, dat Kil Timmers draaide op zijn en mijn laatste cursusdag als docent van de toenmalige bos cursus. Het was een beladen avond omdat voor ons het lesgeven erop zat wegens de leeftijd. Kil heeft zich toen nog hard gemaakt om ons nog even te laten blijven als docent.

Ik moest hier gelijk aandenken toen ik dinsdagavond 3 november om 19.00 uur van een oud collage uit Zeist een telefoontje kreeg dat Kil plotseling was overleden. Mijn wereld stond even stil.

Ik had hem enkele weken geleden nog over zijn krantenverslag van een wedstrijd van vv Altena gesproken.

Uiteraard hadden we het ook over alledaagse dingen.

Ik heb van Kil veel cursussen gehad in Zeist op het gebied van arbitrage, rapporteurs, begeleiding en vele andere dingen en niet te vergeten de spelregels. Ik haalde een keer een onvoldoende voor een test en Kil zei dat dat hem ook weleens was overkomen. Was wel even lekker dat de stafdocent dat zei. Ondanks dat we elkaar kenden, waren zijn rapporten van mij als scheidsrechter altijd integer en duidelijk.

Veel collega’s in den lande hebben ooit wel eens van Kil les gehad, wat altijd toch een feestje was, zeker de manier waarop hij doceerde: de persoon stond centraal en” What you gift what you get”. Ook bij ons als GSV was hij geen onbekende.

Nu kan hij op zoek gaan naar zijn verloren tijd.

Kil bedankt voor alles.

“ soms is er veel wat we kunnen voelen

maar weinig wat we nog kunnen zeggen” 

Ben Wirken