Clash of the Titans

03 - 11 - 2019

Laten we het deze keer eens niet over de VAR hebben, hoewel er misschien aanleiding voor is.

Met deze kop bedoel ik dat we eens gaan kijken naar de klassieker, de enige klassieker, welke we in het Nederlandse voetbal hebben.

Dan kunnen andere supporters wel menen dat er meerdere klassiekers in Nederland zijn, maar die manifesteren zich dan niet in het voetbal. De wedstrijden tussen bv. AJAX en PSV zijn geen klassiekers, maar hooguit topwedstrijden.

 

Ik heb de term klassieker maar eens opgezocht op Wikipedia en kwam tot de volgende betekenis:

 

“Een klassieker is iets dat een alomtegenwoordig en uniek symbool is van een vergane tijd, hoofdzakelijk vanwege inherente kwaliteit of representatieve status, vaak beschouwd met gevoel van nostalgie.”

 

Als ik deze verklaring eens goed onder de loep neem moet ik concluderen dat de term klassieker op de laatste editie van Ajax – Feijenoord hieraan voldoet en dan met name het deel over de vergane tijd.

Wie herinnert zich niet de Klassieker, met een hoofdletter geschreven, uit het verleden waarbij beide ploegen aan elkaar gewaagd waren en er ook werkelijk een Clash of the Titans ontstond.

 

Ik trek deze conclusie niet met een prettig gevoel, maar meer uit onvrede over de onmacht de laatste jaren van 1 vertegenwoordiger. Dat doet me toch een beetje pijn, want ook ik heb in het verleden genoten van de onderlinge strijd. Dit waren altijd bijzondere wedstrijden waarin de spelers altijd onvermoede reserves wisten aan te boren. De resultaten waren dan ook altijd wisselvallig en vooraf nauwelijks te voorspellen. Kortom beide ploegen en vooral de supporters gingen altijd met samengeknepen billen naar de wedstrijden.

 

Maar laten we het eens over de klassiekers over de grenzen hebben. Zijn deze klassiekers ook nog wel de afspiegeling van de Klassiekers van vergane jaren?

Ik geloof het graag van wel. Want als we denken aan El Classico in Spanje, dan zijn dat tot heden altijd wedstrijden met veel vuurwerk. De Klassieker in Duitsland tussen Bayern en Borussia staan ook altijd vol van vuurwerk, en dan heb ik het maar niet over de Classico in Zuid Amerika waar het vuurwerk wel heel nadrukkelijk aanwezig is en soms zijn weerslag vindt in de acties van de supporters.

 

Maar ik wil maar zeggen dat ik ernstig hoop dat oude tijden gaan herleven en dat Feijenoord, aan de hand van Dick Advocaat momenteel, de weg naar de top weer weet te vinden. Want laten we eerlijk zijn een club als Feijenoord hoort zich elk seizoen te bemoeien met de strijd om het landskampioenschap en niet een teleurstellende rol in de grijze middenmoot te vervullen.

Misschien moeten de bestuurders van Feijenoord, of de nieuw aan te stellen bestuurders, maar eens gaan brainstormen met de een aantal bestuurders van bv. AJAX, hoewel dat niet snel zal gaan gebeuren denk ik.

Naar mijn bescheiden mening moet ook het beleid betreffende de jeugdopleiding van Feijenoord eens tegen het licht gehouden worden. In het verleden had Feijenoord altijd een gedegen jeugdopleiding met goede talentvolle spelers. Maar de laatste jaren is dit steeds minder geworden, of de hoofdtrainers hadden geen vertrouwen in de aanwezige talenten en lieten deze links liggen of ze werden voor de leeuwen geworpen.

 

Nogmaals laten we hopen dat Feijenoord weer in rustig vaarwater terecht komt om de Nederlandse competitie weer aantrekkelijk te maken.

Wim Ippel