Einde seizoen

01 - 05 - 2019

Nog een paar wedstrijden en dan zit het seizoen 18/19 er weer op. Een seizoen waarin we al of niet tot volle tevredenheid van iedereen ons toontje hebben (weg)geblazen. Ongeveer 25 wedstrijden per scheidsrechter denk ik en dus 2250 minuten zijn we in de wei geweest. Is dit zuivere speeltijd? Nee zeker niet. Als ik op de TV of in een betaald voetbalstadion kijk of bij onze wedstrijden komen we er niet aan: “de wedstrijd duurt 2 x 45 minuten, de tijd voor blessures en wissels moeten er worden bij getrokken”. En dan praat ik nog niet over hoe de bijgetrokken tijd wordt berekend. Soms een raadsel. En ja, nu al trekken de grote jongens  de knip om via ”operatie Championsleage”( Juventus, Real Madrid, Bayern) het nieuwe seizoen al veilig te stellen voor dat ene doel: de cup met de grote oren. Het moet niet gekker worden.

In dit seizoen werd het fenomeen begeleiding voor groep G ingevoerd. Mocht er voor de winterstop nog “goed” worden aangegeven, na de winterstop was “voldoende” ineens het maximaal haalbare. Voor wie dit nog snapt, mag het me uitleggen. Begrijp me goed, ik heb niets tegen beoordelingen o.i.d., maar tussen nuttig en niet nuttig zit een groot gebied. Mag je van een scheidsrechter die pak weg 70 jaar oud is en met veel plezier zijn hobby uitoefent, verwachten dat hij gedurende de hele wedstrijd “er boven op ”zit”? Is het niet zo dat je op het juiste moment, op de juiste plaats de juiste beslissing moet nemen? En dan die scheidsrechter die veel jonger is, maar het allemaal wel gelooft door plichtmatig de wedstrijd te fluiten? Ik snap dus ook niets meer van de van de tussenstand begeleiding, lees de rekenmethode, die we toegestuurd kregen.

Wat niet veranderd is en lees de diverse media van maandag j.l. is het geweld in allerlei vormen nog steeds zichtbaar op het voetbalveld. Helaas zijn die moderne media onze eyeopeners. Vers in geheugen is nog de assistent scheidsrechter die een doelman knock-out slaat, zomaar uit het niets. Ik begrijp er dus echt niets van. Het spelregelbewijs voor de B-junioren zou daar voor een oplossing voor geweest moeten zijn. Helaas dat is dus niet zo.

Ook voor mij is de toepassing van de VAR nog steeds een raadsel. Wat dat betreft kon de inhoud van de kolom van de Kromme in het AD van vorige week mij wel bekoren: niet gaan kijken naar de mogelijke strafschop bij Groningen - Ajax, terwijl in het begin van het seizoen bijna iedere twijfelachtige situatie in het strafschopgebied werd bekeken. Onze opper-VAR zei het wel treffend:”

” Het is er voor de scheidsrechters niet makkelijker op geworden”.

Neen, dan Mathieu van der Poel. Die koerst gewoon op instinct: winnen moet ik en hoe? Gewoon sneller zijn dan de rest, zonder regeltjes, tactiek, varretjes, blessuretijd, beledigende spreekkoren etc.

Heerlijk lijkt me dat. En mijn seizoen kon niet meer kapot: ik kreeg een kadootje in de vorm van de Gouden scheidsrechters-speld van de COVS. Ik was zeer vereerd.

Prettige vakantie alvast

Ben Wirken