Zelfreflectie, begeleiding en spiegeltentfeest

Zaterdag 12 oktober j.l. had ik de leiding over een wedstrijd tussen 2 regioclubs in de reserve hoofdklasse. Dat was een pittige wedstrijd met 11 gele kaarten waaronder 2x geel voor één speler.

Helaas was dit niet mijn beste wedstrijd en had ik willen voorkomen dat er 2 kleine opstootjes kwamen. Ook heb ik 1x gemist welke speler een overtreding had gemaakt wat een gele kaart waard was. Wel genoot ik van de intensiteit van beide clubs met de wil om te winnen. Dat is fijner dan een eenzijdige wedstrijd.

Deze wedstrijd had ik de beschikking over een begeleider en zoals bekend, is het rapportagesysteem dit seizoen weer veranderd. Je kunt je rapport niet terugzien, niet in beroep gaan, maar wel  een zelfreflectie schrijven waardoor je feedback krijgt van je begeleider.

Natuurlijk heb ik dit ook gedaan en er kwamen enkele goede tips uit op mijn 3 punten welke ik benoemd heb wat ik anders had willen doen. 

Tot zover het positieve nieuws. 2 punten:

1) Ik mis de mondelinge terugkoppeling oftewel face-to-face. In eerste instantie had ik met mijn begeleider afgesproken om elkaar na afloop in de kleedkamer te zien. Echter kreeg ik enkele dagen voor de wedstrijd het bericht dat hij geen contact mag hebben na afloop van de wedstrijd. Dit zijn instructies van de knvb. Ik vind dat terugkoppeling op papier minder persoonlijk en het kan verkeerd overkomen wat op papier staat.

2) Ook ben ik al enkele jaren (en ook veelal andere collega's) van mening dat je je seizoen niet beslissend moet laten zijn door de mening van minimaal 2 of meerdere begeleiders. Het aantal is natuurlijk afhankelijk van het niveau waar je fluit. Er zijn meerdere moderne systemen hoe je je mening kunt geven over een scheidsrechter en waardoor je meer data kunt verzamelen met een meer realistische beoordeling over een scheidsrechter. Ik wil niet zeggen dat ik niet mee eens ben met feedback van mijn begeleider, maar onderstaand vond ik weer een mooi voorbeeld.

Al jarenlang wordt in het Lingebos het spiegeltentfestival georganiseerd. Van oorsprong was dit een voetbalfeest van 2 voetbalclubs. Ik meen dat dit Vuren en GJS zijn. Dit is door de jaren heen steeds groter en commerciëler geworden. En inmiddels is dit een feest van 2 dagen met 8 spiegeltenten en diverse muziekstijlen. Nog steeds komen veel mensen uit de regio van Gorinchem/Molenlanden/Vijfheerenlanden naar dit feest door zowel jong als oud. En ook wordt dit nog gezien als een voetbalfeest.

Ik ga hier ook al jaren naar toe, zo ook 12 oktober j.l. Ik ging hier naar toe  met een ietwat baalgevoel door de wedstrijd. Ik was net binnen, jas in kluisje gestopt, muntjes gehaald en toen hoorde ik het. "Hee scheidsie" Nu hoor ik dat vaker dus het is altijd een verrassing wie ik tegenkom. Het bleek dus de jongen te zijn wie ik 's middags een rode kaart had gegeven. Het mooie was dat hij direct aangaf dat het 2 domme acties waren waardoor hij een gele kaart kreeg. Voor de rest vond hij ook een intensieve wedstrijd waarbij ik prima floot. Later die avond kwam ik de rest van zijn team tegen als ook de tegenstander. Met diverse spelers gepraat en het was één en al gezelligheid. Over algemeen waren ze complimenteus over mijn optreden. 

Nogmaals er waren genoeg verbeterpunten voor mijzelf, maar ik vind dit ook mooi en opvallend om dit te horen. En de KNVB zou dus de mening van spelers/staf en wellicht publiek mee moeten nemen.

Ik ben benieuwd wat onze mening is aan het einde van het seizoen van deze nieuwe opzet.

Sowieso blijf ik voorstander van moderne technologieën, mondelinge communicatie en meerdere meningen.

Een fijn vervolg van het seizoen allemaal.

Jochem van Akooij